İstanbul Büyükşehir Belediyesi Lideri Ekrem İmamoğlu, “değişim” vurgusu yaptı.
Gelecek Partisi başkanı Ahmet Davutoğlu’na yakın yayın organı Karar Gazetesi ise, CHP idaresinde değişime gerek olmadığını sav eden bir yazı yayınladı.
Elif Çakır imzasını taşıyan köşe yazısında yer alan sözler şu formdaydı:
Muhalefetin tablosu; Millet İttifakı dağıldı, Altılı Masa diye bir şey kalmadı. Seçim mağlubiyeti hepsini bir tarafa savurmuş durumda, ne yapacaklarını ne edeceklerini bilmeyen bir görüntü var.
Ana muhalefet partisi CHP ise kendi iç arbedesine dalmış durumda. CHP’de üç haftadır “değişim” sloganı üzerinden Kemal Kılıçdaroğlu’nun liderliği tartışılıyor.
Seçimin kaybedeni yalnızca CHP de değil, CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu da değil. Seçim kazanılsaydı Millet İttifakı’nın bütün başkanları, siyasetçileri başarıyı sahipleneceklerdi, katkılarını anlatacaklardı elbette.
Seçim kaybedilince, başarısızlığı sahiplenen, sorumluluğunu üstlenen çıkmadı. Siyasetin tabiatı sanırım böyle!
Tepkilerin, tenkitlerin odağında sadece CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu var, seçim hezimeti Kılıçdaroğlu üzerinden tartışılıyor ve mağlubiyetin bütün faturası ona kesilmeye çalışılıyor, yenilginin bedeli olarak CHP genel başkanlığı koltuğunu bırakması isteniyor.
Bir yere kadar bu türlü olması olağan, zira, evet, seçim kaybedildi. Kazanılsaydı Kılıçdaroğlu muvaffakiyetin yüzü olacaktı, bütün övgüleri alacaktı, kahramanlaştıracaktı. Artık mağlubiyetin yüzü oldu, seçim kampanyası, propaganda stratejisi, çalıştığı ajans, adaylığı, çalışma grubu, geniş kesitleri kucaklayan geniş tabanlı siyaset stratejisi vesaire her şey tek tek sorgulanıyor.
Oyunu Millet İttifakı’na veren, hayal kırıklığı yaşayan seçmenler aylarca bu tartışmayı yapabilirler. Köşe yazarları, TV ekranlarında CHP’yi de Kemal Kılıçdaroğlu’nu süresiz olarak eleştirmeye devam edebilirler.
14-28 Mayıs hezimetini telafi etmek için bütün gücünü, sinerjisini 2024 mahallî seçimlerine vermesi gereken CHP’nin “değişim dönüşüm” tartışmalarına odaklanması tuhaf değil mi sahiden?
Tablo tam olarak bu türlü.
Böyle giderse, CHP, 2019 seçimlerinde AK Partiden aldığı İstanbul’u, Ankara’yı ve öteki büyükşehir belediyelerini AK Parti’ye geri verecek.
Rakibinin 10 ay sonraki seçimlerin startını verdiği bir ortamda bütün gücünü “genel lider kim olsun”a veren CHP’nin yerel seçimleri kazanma ihtimali nedir?
***
Gelelim CHP’de İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun 29 Mayıs günü “Aynı şeyleri yaparak farklı sonuç almayı asla beklemeyeceğiz artık. Bu ülkede değişim iradesini sil baştan inşa etmek zorundayız. Kimse tasa etmesin her şey yine başlıyor. Yolumuz uzun, gençliğimiz var, bana inanın, her şey çok hoş olacak” diyerek başlattığı “değişim” tartışmasına.
İmamoğlu 29 Mayıs tarihinden bu yana değişim bildirileri veriyor, “değişim” kavramının kıymetini, kavramdaki büyüyü, tılsımı, pırıltıyı, umudu anlatıyor, CHP tabanının büyük bir kısmının “değişim talebi” olduğunu söylüyor ve CHP’de değişimi inşa etme kelamı veriyor.
Hiç kuşku yok ki İmamoğlu seçmende karşılığı olan bir siyasetçi. Kendi sözüyle “gençliği” ve “heyecanı” var.
CHP genel başkanlığına talip de olabilir, kimse de buna itiraz edemez.
Ancak CHP genel başkanlığına neden talip olduğunu, CHP’de neyi değiştirmek istediğini “değişim” derken neyi kastettiğini anlatması gerekiyor.
***
Günlerdir, haftalardır verdiği demeçleri takip ediyorum, açıklamalarını okuyorum. Evvelki gün Fatih Altaylı’ya bir röportaj verdi, Altaylı’nın sorularını yanıtladı.
Altaylı İmamoğlu’na ısrarlı bir halde “değişim” derken neyi kastettiğini, “değişimin neleri kapsaması gerektiğini” sormuş.
Ancak bu soruların karşılığını kapsamlı bir halde verememiş İmamoğlu “gerekiyorsa genel lider dahil herşey değişebilir” diyor. Gerçek, gerekiyorsa genel lider dahil her şey değişim kapsamına girer.
Ancak sorunun yanıtı bu değil, tam olarak değişim derken neyi kastediyor, önder değişikliğini mi, siyaset, siyaset değişikliğini kastediyor?
Mesela CHP’de neyi yanlış buluyor, Kemal Kılıçdaroğlu’nun neyi yanlış yaptığını düşünüyor?
***
İmamoğlu’nun sloganı “değişim” olmamalı, CHP’nin genel başkanlığına talip ise bile bu fakat ve lakin Kemal Kılıçdaroğlu’nun başlattığı seyahati devam ettirmeye yönelik bir vaat olabilir. Daha büyük bir heyecanla, gençliğini katarak Kemal beyin cesurca devam ettirdiği siyasetlerini menziline ulaştırmaya talip olabilir.
CHP’nin genel başkanı kim olacak tartışması CHP’nin kendi aile sıkıntısıdır. Bu tartışma nasıl neticelenir bilmiyorum. Lakin tarih Kemal Kılıçdaroğlu’nun eforunu takdirle, toplumsal barışı sağlamak için attığı adımları, adalet yürüyüşünü, hukuk talebini böylesi bir konjonktürde cesurca lisana getirdiği ve bunun gerçekleşmesi için attığı adımları övgüyle hatırlayacaktır.